Budowa farmy fotowoltaicznej na podstawie decyzji o warunkach zabudowy

Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy dla instalacji fotowoltaicznych

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ugruntowane jest stanowisko, że studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie może być wiążące przy wydawaniu decyzji administracyjnej, w tym decyzji o warunkach zabudowy. Brak wskazania w studium obszarów przeznaczonych pod lokalizację odnawialnych źródeł energii o mocy zainstalowanej większej niż 500 kW (a wcześniej 100 kW) nie stanowi przeszkody dla uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla realizacji takiej inwestycji.

Jednakże pojawia się również stanowisko odmienne, w kilku orzeczeniach można spotkać stanowisko, że brak możliwości lokalizacji farmy fotowoltaicznej na podstawie decyzji o warunkach zabudowy gdy w studium nie określono obszarów pod budowę odnawialnych źródeł energii lub w ogóle na podstawie decyzji o warunkach zabudowy. Stanowisko to jest oparte na jednym z komentarzy do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, którego autorzy opierają to stanowisko, na stwierdzeniu, że decyzja o warunkach zabudowy nie jest decyzją administracyjną, a wewnętrznym aktem administracji, co nie znajduje potwierdza w orzecznictwie oraz nauce prawa administracyjnego.

Dlatego możliwa jest lokalizacja instalacji fotowoltaicznych zarówno na podstawie planu miejscowego jak i decyzji o warunkach zabudowy. Gdyby lokalizacja była dopuszczalna wyłącznie na podstawie planu miejscowego, byłoby to wyraźnie wskazane w przepisie tak jak w art. 10 ust. 3b UPZP dotyczącym obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2.

Autor: Kamil Tychmanowicz

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503).