Lokalizacja instalacji fotowoltaicznej na terenach produkcyjnych, w przypadku braku wyznaczenia obszaru pod OZE w planie miejscowym

Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: UPZP) gmina w studium może wyznaczyć obszary, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy zainstalowanej większej niż 500 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu. 


Ponadto przepis określa dwa wyjątki od powyższego. W pierwszym próg ulega zwiększeniu do 1000 kW dla użytków rolnych klas V, VI, VIz i nieużytków, drugi natomiast wyłącza z zakresu przepisu urządzenia fotowoltaiczne inne niż wolnostojące. Wyjątki te wprowadzono dla ułatwienia rozwoju instalacji fotowoltaicznych w związku z zróżnicowaniem praktyki stosowania tego przepisu przez organy.

Do studium oraz projektów studium zaakceptowanych przez gminną komisję architektoniczną przed 30 października 2021 r. mają zastosowanie przepisy obowiązujące przed nowelizacją art. 10 ust. 2a UPZP. W poprzednim brzmieniu art. 10 ust. 2a UPZP nie przewidywał wyjątków a limit wynosił 100 kW, zamiast 500 kW. Natomiast przepis nie ma zastosowania do planów miejscowych i studium do których przystąpienia lub zmiany przystąpiono przed 25 września 2010 r.

Lokalizacja instalacji fotowoltaicznych na terenach przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako produkcyjne

Niekiedy organy interpretują art. 10 ust. 2a oraz art. 15 ust. 3 pkt 3a UPZP w taki sposób, że jeśli w studium oraz miejscowym planie nie zamieszczono obszarów pod budowę urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 500 kW, to budowa instalacji fotowoltaicznej o mocy przekraczającej 500 kW nie jest dopuszczalna dla instalacji fotowoltaicznych na terenach produkcyjnych, pomimo, że jest to interpretacja nieprawidłowa.

Natomiast art. 10 ust. 2a UPZP należy rozumieć jako dodatkową możliwość, na wypadek gdyby organy gminy chciały wyznaczyć tereny inne niż produkcyjne, na których możliwa jest produkcja energii z instalacji odnawialnych źródeł energii w tym instalacji fotowoltaicznych.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 54 rozporządzenia w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko zabudową przemysłową jest również zabudowa systemami fotowoltaicznymi, lub magazynowa, wraz z towarzyszącą jej infrastrukturą. Należy więc uznać, że produkcja energii jest jednym z rodzajów działalności produkcyjnej, która może być lokalizowana na terenach przemysłowych, jeżeli obowiązujący plan miejscowy nie przewiduje zakazu lokalizacji tego typu inwestycji.

Taka interpretacja jest spójna z ratio legis prezentowanym w pracach komisji sejmowej. W pierwotnej wersji projektu miał być nałożony obowiązek wyznaczania stref o których mowa w art. 10 ust. 2a UPZP przez gminy w celu przyspieszenia rozwoju odnawialnych źródeł energii w szczególności wiatrowej. Jednak wymagałoby to poniesienia kosztów badań przez gminy, więc ograniczono przepis jedynie do pozostawienia gminom takiej możliwości, przepisy te zostały uchwalone w celu rozwoju odnawialnych źródeł energii, a nie w celu ograniczenia ich rozwoju.

Autor: Kamil Tychmanowicz

 

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. poz. 1839 z późn. zm.).